Arabski
Angielski
Chiński
Chorwacki
Czeski
Duński
Fiński
Francuski
Grecki
Hiszpański
Holenderski
Japoński
Niemiecki
Norweski
Polski
Portugalski
Rosyjski
Szwedzki
Turecki
Ukraiński
Węgierski
Włoski
TAGI
włoski nauka francuskiego gramatyka nauka języka hiszpańskiego zwroty rosyjski niemiecki wypracowania słownictwo angielskie matura język hiszpański język włoski tłumaczenie gry on-line ćwiczenia język francuski nauka angielskiego wyrażenia francuski test nauka języka angielskiego hiszpański angielski piosenki z tłumaczeniem film piosenka język angielski język niemiecki język rosyjski słówka
Język arabski - Alfabet i pisownia
Alfabet
Język arabski składa się z 28 liter. Nie rozróżnia się liter małych i wielkich.
Litery te są spółgłoskami. Samogłoski nie mają postaci liter zapisywanych, chyba że są tzw. samogłoski długie (ā, ū, ī). Samogłoski krótkie (a, u, i) zapisuje się za pomocą znaków (wokalizacji) nad lub pod literami:
َ- fatḥa (kreska nad literą) czytana jako [a], np. بَ ba
ِ- kasra (kreska pod literą) czytana jako [i], np. بِ bi
ُ- ḍamma (mały znak و nad literą) czytana jako [u], np. بُbu
-ْ sukun (kółko nad literą) czytany bez samogłoski, np.: أبْرَد abrad
-ّ shadda, wzmocnienie. Oznacza, że literę, nad którą jest zapisana, czyta się dwukrotnie, np.: أمّ umm
Jeżeli jednocześnie występuje kasra (ِ ) oraz shadda (ّ ), kasra zapisywana jest pod shaddą, a nie pod literą: ِّ.
Nie jest konieczne zapisywanie wokalizacji, jednak zwykle ułatwia to czytanie tekstu. Ze względu na brak zapisywania samogłosek, niejednokrotnie wyrazy mają różną wymowę, w zależności od regionu. W mowie potocznej często obserwuje się pomijanie samogłosek.
Hamza (’)
Hamza (ء) jest znakiem zapisywanym samodzielnie lub na jednej z trzech długich samogłosek zależnie od położenia w wyrazie. Na początku wyrazu hamza jest zawsze nad أ , natomiast w środku i na końcu wyrazu może występować na ؤ، ئ,أ، lub samodzielnie ء. Czytana jest jako krótka pauza w występującej przed nią literze, np. قرأة qira’a czytanie (wymawiane jako qira-a, z pauzą między dwiema literami a), بِئْر bi’r studnia (wymawiane krótko jako bi-ir, z małą pauzą między dwiema literami i), هُدُوء hudū’ cisza (wymawiane z nagłym urwaniem ostatniej litery u) .
Pisownia liter
Wyrazy w języku arabskim zapisywane są od prawej do lewej strony. Litery łączą się ze sobą w wyrazie i zmieniają swój wygląd w zależności od położenia , np. َب ba:
بَاب bāb drzwi
مَكْتَب maktab biuro
مُبَكِر mubakkir wczesny
Litery أ د ذ ر ز و nie łączą się z występującymi po nich literami.
Układ liter, w którym po ل (l) występuje ا (a) zawsze ma postać łączną لا (la), np. سَلاَم salām pokój.
Język arabski składa się z 28 liter. Nie rozróżnia się liter małych i wielkich.
| Litera arabska | Transkrypcja | Wymowa |
| أ | a, ā | a; ā – długie aa |
| ب | b | b |
| ت | t | t |
| ث | th | th jak w angielskim wyrazie thank you |
| ج | ğ | dż |
| ح | ḥ | gardłowe, miękkie h |
| خ | kh | dźwięczne h |
| د | d | d |
| ذ | dh | th jak w angielskim wyrazie mother |
| ر | r | r |
| ز | z | z |
| س | s | s |
| ش | sh | sz |
| ص | ṣ | emfatyczne s, wymawiane głęboko, z językiem przyklejonym do górnych zębów |
| ض | ḍ | emfatyczne d |
| ط | ṭ | emfatyczne t |
| ظ | ẓ | emfatyczne z |
| ع | ‘ | ‘ayn, wymawiane głęboko ze ściśniętym gardłem |
| غ | gh | dźwięczne, gardłowe r |
| ف | f | f |
| ق | q | gardłowe q |
| ك | k | k |
| ل | l | l |
| م | m | m |
| ن | n | n |
| ه | h | h |
| و | w, ū | ł,u; ū – długie uu |
| ي | y, ī | j, i; ī – długie ii |
| ى | á | a (tylko na końcu wyrazu) |
| ا | ă | nieme a - w złożeniach dwóch wyrazów nie czyta się go |
| ة | t | t (tylko na końcu wyrazu) |
Litery te są spółgłoskami. Samogłoski nie mają postaci liter zapisywanych, chyba że są tzw. samogłoski długie (ā, ū, ī). Samogłoski krótkie (a, u, i) zapisuje się za pomocą znaków (wokalizacji) nad lub pod literami:
َ- fatḥa (kreska nad literą) czytana jako [a], np. بَ ba
ِ- kasra (kreska pod literą) czytana jako [i], np. بِ bi
ُ- ḍamma (mały znak و nad literą) czytana jako [u], np. بُbu
-ْ sukun (kółko nad literą) czytany bez samogłoski, np.: أبْرَد abrad
-ّ shadda, wzmocnienie. Oznacza, że literę, nad którą jest zapisana, czyta się dwukrotnie, np.: أمّ umm
Jeżeli jednocześnie występuje kasra (ِ ) oraz shadda (ّ ), kasra zapisywana jest pod shaddą, a nie pod literą: ِّ.
Nie jest konieczne zapisywanie wokalizacji, jednak zwykle ułatwia to czytanie tekstu. Ze względu na brak zapisywania samogłosek, niejednokrotnie wyrazy mają różną wymowę, w zależności od regionu. W mowie potocznej często obserwuje się pomijanie samogłosek.
Hamza (’)
Hamza (ء) jest znakiem zapisywanym samodzielnie lub na jednej z trzech długich samogłosek zależnie od położenia w wyrazie. Na początku wyrazu hamza jest zawsze nad أ , natomiast w środku i na końcu wyrazu może występować na ؤ، ئ,أ، lub samodzielnie ء. Czytana jest jako krótka pauza w występującej przed nią literze, np. قرأة qira’a czytanie (wymawiane jako qira-a, z pauzą między dwiema literami a), بِئْر bi’r studnia (wymawiane krótko jako bi-ir, z małą pauzą między dwiema literami i), هُدُوء hudū’ cisza (wymawiane z nagłym urwaniem ostatniej litery u) .
Pisownia liter
Wyrazy w języku arabskim zapisywane są od prawej do lewej strony. Litery łączą się ze sobą w wyrazie i zmieniają swój wygląd w zależności od położenia , np. َب ba:
بَاب bāb drzwi
مَكْتَب maktab biuro
مُبَكِر mubakkir wczesny
Litery أ د ذ ر ز و nie łączą się z występującymi po nich literami.
Układ liter, w którym po ل (l) występuje ا (a) zawsze ma postać łączną لا (la), np. سَلاَم salām pokój.
Tagi: artykuł, nauka języka, arabski, język arabski, alfabet, zasady pisowni
Zaproponuj zmianę
|
Arabski Gramatyka z ćwiczeniami
Praktyczne repetytorium z ćwiczeniami dla początkujących i średnio zaawansowanych! |
